تـأثیر درمـان توأم ترموتراپـی از راه مـردمک همـراه با تزریق همزمـان تـریامسینولـون سـاب تنـون در درمان عروق جدید مشیمیه‌ای در بیماران مبتلا به استحاله وابسته به سن ماکولا

چکیده: مقدمه و هدف: با وجود استفاده از روش‌های متعددی همچون لیزرتراپی، تزریق داخل ویتره استروئیدها و فاکتورهای ضد رشد عروقی در درمان نوع اگزوداتیو استحاله وابسته به سن ماکولا، تا کنون روش درمانی خاصی به عنوان بهترین روش درمانی این بیماری اعلام نشده است . لذا هدف از این پژوهش تعیین تأثیر درمان توأم ترموتراپی از راه مردمک همراه با تزریق همزمان تریامسینولون ساب تنون در درمان عروق جدید مشیمیه‌ای در بیماران مبتلا به استحاله وابسته به سن ماکولا است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 63 چشم از 57 بیمار مبتلا به استحاله وابسته به سن ماکولا از نوع اگزوداتیو که تحت درمان توأم ترموتراپی از راه مردمک همراه با تزریق همزمان تریامسینولون ساب تنون قرار گرفتند، در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) در سال 1384 مورد مطالعه واقع شدند.20 چشم مبتلا به شکل غالباً کلاسیک (گروه اول) و 43 چشم مبتلا به شکل غالباً (گروه دوم) مخفی بودند. در گروه اول در 12 چشم 20 میلی‌گرم و در 8 چشم 40 میلی‌گرم تریامسینولون ساب تنون تزریق گردید. میانگین مدت پیگیری 1/9 ماه بود و متوسط تعداد دفعات درمان 25/1 بار بود. در گروه دوم در31 چشم 20 میلی‌گرم و در 12 چشم 40 میلی‌گرم تریامسینولون ساب تنون تزریق گردید. میانگین مدت پیگیری 12 ماه بود و متوسط تعداد دفعات درمان نیز 17/1 بار بود. لیزرتراپی به کمک لیزر دیود810 نانومتر به مدت یک دقیقه برای هر اسپات با اندازه 8/0، 2/1، 2 و3 میلی‌متر با توجه به اندازه نئوواسکولاریزاسیون کروئید انجام گرفت. ترموتراپی از راه مردمک با استفاده از لنز تماسی با قدرت 560 ـ120 میلی‌وات انجام گرفت و در پایان درمان، بیماران به طور تصادفی مورد تزریق 20 میلی‌گرم و یا 40 میلی‌گرم تریامسینولون ساب تنون در کوادرانت سوپراتمپورال قرار گرفتند. سپس بیماران مورد پیگیری منظم قرار گرفته و بسته به شرایط بیمار علاوه بر معاینه کلینیکی مورد فلوئورسین آنژیوگرافی و یا فوندوس فتوگرافی قرار گرفتند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون‌های آماری تی مستقل و زوجی آنالیز گردید. یافته‌ها: در گروه اول در پایان مطالعه در14 چشم (70 درصد ) دید ثابت (± یک خط تغییر)، در 2 چشم (10درصد) دید بیش از یک خط بهتر و در 4 چشم(20درصد) دید بیش از یک خط کاهش یافته بود. در گروه دوم نیز در 31 چشم (1/72 درصد ) دید ثابت (± یک خط تغییر)، در4 چشم (32/9درصد ) دید بیش از یک خط بهتر و در 8 چشم (6/18درصد ) دید بیش از یک خط کاهش یافته بود. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد در همه بیماران نئوواسکولاریزاسیون کروئید پسرفت نموده بود. تفاوت معنی‌دار آماری از نظر نتایج کلینیکی و فانکشنال بین دو گروه تزریق 20 و 40 میلی‌گرم در هر دو گروه نئوواسکولاریزاسیون کروئید غالباً کلاسیک و غالباً مخفی مشاهده نگردید. بنابراین درمان توأم ترموتراپی از راه مردمک و تزریق تریامسینولون ساب تنون در بیماران مبتلا به استحاله وابسته به سن ماکولا از نوع اگزوداتیو می‌تواند یک روش مقرون به صرفه و مؤثر در تثبیت وضعیت بینایی در اغلب این بیماران باشد. واژه‌های کلیدی: استحاله وابسته به سن ماکولا، عروق جدید مشیمیه، ترموتراپی از راه مردمک، تریامسینولون ساب تنون